EAGT Human Rights and Social Responsibility Conference

Auteur(s)

door
NVAGT

Gepubliceerd op

18 september 2024

EAGT Human Rights and Social Responsibility Conference

Berlijn 13-15 september 2024

Dagelijks kunnen we in nieuwsberichten horen of lezen hoe op vele plekken in de wereld mensen lijden en hoe mensenrechten geschonden worden. Levend in Gent, in België, heb ik de keuze om weg te kijken. Of om deze informatie maar met mondjesmaat toe te laten zodat het ongemak dat ik erbij ervaar, beperkt blijft.   

Tijdens deze twee dagen in Berlijn hoorde ik getuigenissen van gestalttherapeuten, activisten en sociaal werkers uit Georgië, Griekenland, Oekraïne, Rusland, Wit-Rusland, Israël, … Niet met mondjesmaat nu, maar als een golf die veel in mij in beroering bracht. Ik was geschokt, verdrietig, ontroerd, ook diep geraakt door de moed en de integriteit die ze telkens weer aan de dag leggen in hun werk.

Daarnaast herkende ik me in wat anderen zeiden: ‘Ik doe zo weinig, ik voel me schuldig.’ En ook  ‘Het was inspirerend’. En dat laatste betekent voor mij in dit geval niet alleen dat het ‘interessant’ was, maar ook en vooral dat er een appel van uitging. Ik voel me geappelleerd om iets te veranderen in mijn denken en handelen, om te onderzoeken hoe ik de ruimere sociale, ecologische, mondiale context meer aanwezig kan laten zijn in mijn werk met mensen. 

Wegkijken was geen optie tijdens deze twee dagen. Zoals zwijgen geen optie is voor de mensen die hun verhaal deelden over hun leven en hun werk en de dilemma’s waar ze elke dag mee leven. 

De betrachting van de conferentie was ook om samen hoop te vinden. Ik heb het eerder ervaren als een ‘samen bij de pijn, de woede, de verscheurdheid, het niet weten blijven’. En we weten dat dat vaak het beste is wat we kunnen doen. En ook dat dat verbindend werkt. Zoals ook een kaars aansteken verbindend werkt.  Want ‘It is better to light a candle than to stay in the dark’.  (citaat waarmee we samen afgerond hebben).

Liefs,
Cuyvers

Overlijden Trees Deturck

Helaas bereikte ons deze week het bericht dat Trees Deturck is overleden. Trees was een van de oprichters van het IVC en is later na de splitsing van het IVC jarenlang één van de belangrijkste trainers geweest van de School voor Gestalt en Psychosynthese, dat later verder is gegaan onder de naam MultidiMens.

Trees stond mee aan de basis van heel de huidige Gestaltbeweging in Vlaanderen en Nederland!
We dragen haar voor altijd mee in ons hart

Haar zoon Pieter Deturck, zelf ook jaren actief binnen de Vlaams Nederlandse Gestalt wereld berichtte ons:

image_20240821_08570230ae95c3-814c-4535-b7c8-15edb908b686
Trees heeft voluit en graag geleefd, ook toen zij de laatste jaren moest omgaan met Alzheimer.
De afscheidsviering zal in beperkte kring gehouden worden.
We hebben weinig meer van de mensen die haar in Nederland gekend hebben, het zou mooi zijn als de NVAGT een bericht van haar overlijden kan verspreiden.
Na de viering zal een advertentie gepubliceerd worden in de Volkskrant. Er kan gecondoleerd worden op inmemo.trees.deturck.ingelaere@gmail.com

Nieuw boek van Ernst Knijff: Wat zeggen we eigenlijk?

Cover

Wat zeggen we eigenlijk?

Bevrijdende taal in therapeutische relaties

Ernst Knijff

Ik denk dat het bewust gebruik van woorden ons kan helpen om minder te verdwalen in ondoordachte en weinig doorleefde waarden en normen.

Stilstaan bij ons woordgebruik kan helpen ons bewust te worden van wat we eigenlijk willen zeggen.

Ik wil kauwen op woorden die in een therapeutisch gesprek vaak gebruikt worden; ze proeven en zo gaan ontdekken hoe ze bevrijdend kunnen zijn.

Prijs:  € 22.00 (te koop op het congres)